Ribollita
Een typische Toscaanse soep. Er bestaan verschillende recepten van ribollita. Er is een variatie van een ingrediënt meer of minder. Deze soep heb ik talloze malen gemaakt.
Week de witte bonen de nacht ervoor en kook ze in een uur of meer gaar. Giet ze af, maar bewaar het kookvocht. (Dit kan ruim van tevoren worden gedaan.) Trek de cavolo nero bladeren van de bladnerf. Was het blad en snij ze, niet te fijn. Fruit de ui in een kasserol, doe even later de knoflook erbij. En weer wat later de bleekselderij en stukken wortel. Even roerbakken en dan een flinke scheut bouillon erbij. Pureer de helft van de witte bonen in een voldoende hoeveelheid kookvocht. Doe dit bij de soep in wording. (Of eventueel een tweede, grote soeppan gebruiken.) Voeg bouillon en/of bonenkookvocht toe. Ribollita is een stevige soep, dus niet al te veel vocht. Doe de gehakte tomaten in de soep. En de aardappelen. Voeg er een flinke snuf gedroogde of verse tijmblaadjes aan toe. En tenslotte de palmkoolbladeren. Laat ca. een uur koken op laag vuur. Totdat het geurig is. Op smaak brengen met peper en zout. Af laten koelen. De volgende dag weer aan de kook brengen. (Ribollita betekent opnieuw koken, herkoken.) In de soepborden een stuk brood leggen, de soep eroverheen schenken en wat olijfolie sprenkelen.
Het is gebleken dat de soep uitstekend in te vriezen is. Ik heb nu een hele grote hoeveelheid gemaakt. Na het ontdooien breng ik het weer aan de kook – de 'ri' van de 'ribollita'.
Bron: MergenMetz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten